Share

cover art for Mischa: Hoe representatief zijn awardshows?

Woordenwisseling

Mischa: Hoe representatief zijn awardshows?

Season 2, Ep. 0
Research podcast

Kwam eerst deze post tegen op Instagram:

https://www.instagram.com/p/CH_mm5GAib   8/?igshid=65ui8e31bn3i


Verbazingwekkend nieuws, aangezien Blinding Lights de hit van het jaar was:

https://twitter.com/chartdata/status/1333482650481389575

https://www.billboard.com/charts/year-end/2020/hot-100-songs


Post Malone was echter degene die genomineerd is in de categorieën waar The Weeknd – volgens hemzelf – in hoort te zitten:

https://www.grammy.com/grammys/artists/post-malone/243389

 

https://www.grammy.com/grammys/news/2021-grammys-complete-nominees-list#6



Resultaat The Weeknd voelt zich niet welkom:

https://twitter.com/theweeknd/status/1331662982053392386


Hoe zit dat dan met album sales? Is de een beter verkocht/gestreamd dan de ander?

https://chartdata.org/faq/ Chartdata is een platform waarbij alle belangrijke Engelstalige (Amerikaanse en UK) muziekdata wordt gebundeld. Zij gebruiken informatie die verstrekt is door onder andere Billboard, FIMI en Mediatraffic.


Wat zijn album sales eigenlijk en hoe worden ze berekend?

Het is een verzameling van digitale sales en hardcopy sales. Digitale sales worden sinds de laatste jaren (sinds 2005) ook gemeten door Billboard en de andere grote charts.


https://www.musicgateway.com/blog/how-to/the-complete-guide-to-music-charts Music Gateway is een groot informatief muziekplatform dat artiesten ook helpt bij hun carrière. Via hun kun je ook een mastering aanvragen op je muziek.


Music Gateway heeft een overzicht gemaakt over hoe de charts precies werken. Zo wordt er beschreven dat sinds 2012 ook de YouTube-cijfers worden meegenomen. Een steam wordt dan gezien als ‘sale’.


The Weeknd vs. Post Malone


After Hours (The Weeknd):

Grootste debutweek van het jaar (2020). 221 miljoen streams en 275.000 hardcopy’s

(Bron: https://www.nytimes.com/2020/03/30/arts/music/the-weeknd-after-hours-billboard.html#:~:text=The%20Weeknd's%20new%20album%2C%20%E2%80%9CAfter,copies%20as%20a%20full%20album).


Cijfers van Spotify december 2020: 65,8 miljoen maandelijkse luisteraars


Hollywood’s Bleeding:

Streams 365.4 miljoen en 200.000 hardcopy’s (2019)

(Bronnen: https://www.complex.com/music/2019/09/first-week-numbers-post-malone-hollywood-bleeding en https://www.highsnobiety.com/p/post-malone-hollywoods-bleeding-no1/)


Cijfers van Spotify december 2020: 41,8 miljoen maandelijkse luisteraars


Reacties op nominaties

Grote artiesten spraken zich al snel uit over de kwestie rondom The Weeknd en Post Malone.

Drake in een story:


„Ik denk dat we moeten stoppen onszelf elk jaar te laten choqueren door de kloof tussen impactvolle muziek en deze prijzen”, schrijft Drake als steunbetuiging aan The Weeknd. „We moeten gewoon accepteren dat wat ooit de hoogste vorm van erkenning was, er voor de artiesten van nu of in de toekomst niet toe doet. Het is als een familielid waarvan je steeds verwacht dat hij of zij bijtrekt, maar diegene de manier van doen gewoon niet kan veranderen.”


(Bron: https://www.metronieuws.nl/entertainment/muziek/2020/11/drake-en-the-weeknd-boos-op-grammys-zijn-corrupt/)



Ook in een post reageerde Drake. Hij wilde het volgende:


‘something new that we can build up over time and pass on to the generations to come’


(Bron: https://www.theguardian.com/music/2020/nov/26/drake-replace-grammys-black-artists-snubbed-the-weeknd-lil-uzi-vert)


In dit artikel van The Guradian zegt Drake nog iets interessants:


In 2018, Drake refused to submit his album More Life for Grammys consideration after being frustrated that his single Hotline Bling won best rap song in 2017 despite not featuring rap. “Maybe because I’ve rapped in the past or because I’m Black, I can’t figure out why,” he said at the time.


En Drake heeft genoeg reden om boos te zijn:

Hij heeft uit 42 nominaties slechts 3x een Grammy gewonnen. Terwijl Drake een van de grootste artiesten is geweest die in de hiphop heeft rondgelopen. Bijna elk nummer dat hij maakt, wordt een hit.

https://www.esquire.com/entertainment/music/a26250719/2019-grammys-controversy/#:~:text=It%20doesn't%20help%20that,the%2061st%20Grammys%20on%20Sunday.


Katy Perry sprak zich daar ook over uit in de New York Times:


“All the awards shows are fake,” she said, “and all the awards that I’ve won are fake,” she added, explaining that they don’t represent the audience. “They’re constructs.”

Oftewel: de awards zijn volgens Katy Perry gewoon fake en vooropgezet.

(Gevonden via: https://www.ad.nl/muziek/katy-perry-noemt-alle-prijzen-en-awardshows-nep~ad6cef62/

Gelezen via: https://www.nytimes.com/2017/06/14/arts/music/katy-perry-witness-interview.html?_r=0)


Ook andere sterren boycotten de Grammy Awards vanwege die reden. Zo stuurde Frank Ocean zijn album Blonde niet in. Hij zei daarover het volgende:


"That institution certainly has nostalgic importance," he said. "It just doesn’t seem to be representing very well for people who come from where I come from, and hold down what I hold down."

(Bron: https://www.billboard.com/articles/columns/hip-hop/7580396/frank-ocean-explains-sitting-out-2017-grammys)


Nog meer artiesten die de Grammys boycotten:

https://www.elle.com/nl/lifestyle/lifestyle-nieuws/a565862/grammy-awards-boycot-sterren/


Een van de grootste tegenstanders van de Grammys is Kanye West (die overigens 21 Grammy awards heeft gewonnen).

GQ (een Australisch muziekmagazine) schreef dit:


Kanye, despite being one of the biggest names in music with many a successful album to his name, has noticeably not attended the Grammys since 2015. In 2012, the rapper’s albums My Beautiful Dark Twisted Fantasy and Watch the Throne were both snubbed from the Album of the Year nomination. This prompted Kanye to say during a concert, “Since when was making art about getting rich?...Remind me again why we in this shit? Remind me again why the Grammys [can] suck my dick.”

His frustration grew, culminating in the infamous 2015 moment when he stormed the stage in anger after Beck beat Beyonce for Album of the Year. In an interview with E! following the award ceremony, he said: “The Grammys, if they want real artists to keep coming back, they need to stop playing with us. We aren’t going to play with them no more. Beck needs to respect artistry, he should have given his award to Beyonce.”

(Bron: https://www.gq.com.au/entertainment/music/was-kanye-west-right-about-the-grammys-all-along/news-story/8a3b8c457535e33f703ab19e8776f175)


Geen inclusiviteit bij de Grammy’s?

Hoe zit dat dan met zwarte artiesten en de grammy’s?


Ze lijken hun best te doen. Er is in maart 2018 een speciale taskforce opgericht om juist meer diversiteit te brengen. De taak was om meer diversiteit     in de lijsten te krijgen.

(Bron: https://www.theguardian.com/music/2018/mar/07/tina-tchen-grammys-diversity-task-force-recording-academy)



The Undefeated, een groot muziekplatform in Amerika, Maakte ook een artikel over het gebrek aan winnende zwarte artiesten. Ze worden wel genomineerd maar ze worden niet gekozen. Er wordt het voorbeeld van Adele genoemd en Beyoncé.


Of course, we know what eventually happened. Beyoncé was nominated for nine Grammys related to Lemonade in 2017 and won only two: best music video for “Formation” and best urban contemporary album. Adele, meanwhile, won the big awards, including album of the year — tearfully accepting it while bemoaning the fact that she herself believed Beyoncé should have won: “I can’t possibly accept this award, and I’m very humbled, and I’m very grateful and gracious, but the artist of my life is Beyoncé.”

(bron: https://theundefeated.com/features/black-artists-get-the-noms-but-not-necessarily-the-trophies-at-grammy-awards/)


In de bekeken literatuur wordt beschreven dat er de awardshows overwegend ‘wit’ zijn, terwijl er in de muziekwereld veel populaire artiesten zijn van kleur. Ook is het lastig om een artiest nu in een genre te plaatsen. Drake accepteerde bijvoorbeeld zijn award voor best rap niet voor Hotline Bling, omdat het geen rap is volgens hem.

Je kunt dus als artiest een award krijgen voor iets wat eigenlijk helemaal niet – in zekere zin – klopt.


Stemproces Grammy's

Er zijn regels om te mogen stemmen voor de Grammy’s. Dat zijn de volgende regels:

1.     Have been credited with 12 physical or digital tracks released online only and currently available for purchase, with at least one track in the past five years

2.     Have six credits on commercially released tracks currently available for sale and distributed through physical distribution outlets (such as record stores), with at least one track in the past five years

3.     Have won a Grammy before

4.     Get an endorsement from a current voting member


VOX stelt dan nog het volgende: After a person has met one of these requirements, she can apply, pay $100 in yearly dues, and vote for the Grammys. Voting members are asked to vote in only nine genre categories and the four main categories (Record of the Year, Album of the Year, Song of the Year, and Best New Artist) when choosing nominees. They are then asked to vote for winners in up to 20 genre categories and the four major categories, so that their expertise is best used.

 

But that means some genres are voted on less than others in the nominations round, and then many people without expertise vote to pick genre winners.


Daarnaast zegt VOX dat er ook een voting-commision is bij de Grammy’s. Zij beoordelen de stemmen van de stemmers. Ze kunnen ook aanpassingen doen in de nominaties, als zij dat nodig vinden.


Ook schrijft VOX het volgende:


What the committee does and how it makes choices, though, remains fairly private. The names of members are kept secret, and the only journalist to get a member of the committee to speak (off the record) was Robert Hilburn in 1999 for the LA Times. In that article, the unnamed source explains how the group decides the nominees:

 

The goal in each category is to take the 20 nominations that the members send forth and get the list down to a consensus of the seven or eight that we feel are the [best]. When we get that consensus, we stop. Each member of the committee then fills out a ballot, which isn't tabulated that day. So when we leave the room, no one — including Mike Greene — knows the results. The only ones who know are the accountants when they tabulate it later.

 

Notably, this manipulation goes completely unnoted on the Grammy website.


(Bron: https://www.vox.com/2015/2/4/7976729/grammy-voting-process#:~:text=Only%20Recording%20Academy%20voting%20members,can%20all%20apply%20to%20vote)

Factcheck: https://www.grammy.com/grammys/awards/voting-process

https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/music/news/who-votes-grammys-how-academy-voting-process-nominations-winners-a8182621.html

https://www.rollingstone.com/pro/features/grammy-awards-secret-committees-945532/


Nederland

In Nederland hebben we ook genoeg awardshows. Binnen hiphop zijn de FunX Awards altijd een groot ding, maar dit is niet geheel te vergelijken met de Grammy’s. FunX richt zich namelijk enkel en alleen op urban-muziek (latin, hiphop, R&B…), en de Grammy’s richten zich op alle muziekstromingen. In Nederland hebben we wel een equivalent aan de Grammy’s, namelijk de Edison awards. Zouden de problemen die in Amerika spelen ook spelen in Nederland?


Toen de nominaties van de Edisons van 2020 bekend werden, publiceerde het platform dit artikel:

(bron: https://www.edisons.nl/pop/nieuws/nominaties-edison-pop-2020-bekend/)


Hier staat ook hoe er gekozen wordt en wie er in de vakjury zit. Op de website staat:

De prestigieuze prijzen gaan naar producties van bijzondere kwaliteit en worden toegekend door een onafhankelijke en vooraanstaande vakjury. Op basis van kwaliteit en artistieke waarde heeft de jury een lijst van drie genomineerden per categorie samengesteld. De winnaars worden bekendgemaakt op 10 februari aanstaande.

Naast voorzitter Menno de Boer (Radio 538) bestaat de jury uit Daniel Dekker (Radio2), Wilbert Mutsaers (Spotify Benelux), Robert Haagsma (muziekjournalist), Fernando Halman (FunX), Max van Bossé (Paradiso) en Sophie Keyzer (Qmusic).

 

Ook bij de bekendmaking van de winnaars is er iets bijzonders te zien:

Hiphop is flink in de prijzen gevallen bij de laatste editie. Zo hebben S10, Bizzey, Jonna Fraser, Snelle en Josylvio een award gekregen.

Ook goed om te vermelden: in dit artikel zijn de Edisons open over wie er in de vakjury zitten. Dit zetten ze herhaaldelijk op hun website en in hun artikelen.

(Bron: https://www.edisons.nl/pop/nieuws/winnaars-edison-pop-2020-bekend/)



Er is dus een wereld van verschil als het gaat om transparantie tussen de Edisons en de Grammys. 


Ik wil iemand spreken die wat meer kan vertellen over het stemproces binnen de Eidsons. We weten intussen wel wie er in de jury zitten, maar hoe verloopt het stemmen daar?

Hoe komen ze tot hun nominaties?

Zijn ze ook ‘te wit’?

Hoe zorgen zij dat ze geen ‘genreprobleem’ hebben?

Kijken zij erg nauw naar inclusiviteit?


Ik wil dus iemand spreken binnen de Edisons die hier meer over kan vertellen. Mijn pijlen zijn gericht op Robert Haagsma, onafhankelijk muziekjournalist. De andere juryleden zijn dj’s of zijn betrokken bij grote radiostations.

 

Daarnaast wil ik ook nog Rajko Disseldorp spreken en eventueel Robert Heerma van Voss. Dit zijn twee bekende hiphopjournalisten die veel weten over de Nederlandse hiphopscene en ook de Amerikaanse scene strak in de gaten houden. Ik wil bij hun vragen of zij een andere opinie hebben over wie de awards hebben gehad op ‘best rap’ bij de Grammys en de Edisons. Ik wil van hun weten of zij vinden dat degene die de award hebben gewonnen ook daadwerkelijk iets in de hiphop teweeg heeft gebracht. Of het inderdaad ‘het album van het jaar’ is geweest.


Rajko Disseldorp (hiphop journalist)

•            Zijn de Edisons belangrijk voor Nederlandse hiphopartiesten? Wordt er veel waarde aan gehecht in deze scene?

Ik ben van mening dat hiphopartiesten en de gehele hiphopmuziekindustrie zich op een bijzondere manier verhoudt tegenover awards in het algemeen. Sommige artiesten laten zich kritisch uit over awards, vaak wanneer ze die niet winnen, of hechten pas waarde aan de awards op het moment dat ze er een hebben gewonnen. Ik denk dat de Edisons wel gewaardeerd worden, zeker bij winst, omdat het om een juryprijs gaat. Maar in principe hebben in dit tijdperk de artiesten deze waardering in de vorm van een award niet nodig.


•            Hoe kijk jij als hiphopliefhebber naar de Edisons?

Ik vind het goed dat er awards worden uitgereikt, voor hiphopartiesten voornamelijk de Edisons en de FunX Awards (vroeger State Awards) en sporadisch een 3FM Award. Ik denk wel dat er veel verbeterd kan worden binnen de organisatie van de awards. Zo valt er over beide vormen (publiek-awards of jury-awards) iets te zeggen. Bij de jury van de Edisons zitten soms juryleden die verstand van zaken hebben, maar ook belangen hebben (bijvoorbeeld in functie bij een label). En bij het publiek is het lastig, omdat dan enkel het aantal cijfers wordt gemeten, waardoor artiesten nooit in aanraking komen voor een award. Maar het feit dat er awards zijn en dat er positieve aandacht is, dat is natuurlijk goed.


•            Worden er naar jouw idee de juiste mensen genomineerd op gebied van hiphop bij de Edisons? (Geen plaat waarvan je denkt: dit is geen hiphop)

In 2020 werden Snelle, Henkie T en Josylvio genomineerd. De jury heeft hiermee een goed palet weergegeven van de verschillende stijlen. Dus ik vind zeker dat de juiste mensen worden genomineerd. Snelle is nu weliswaar een andere kant opgegaan in zijn carrière. Hij kan wel degelijk rappen en heeft dit ook in de eerste jaren van zijn carrière bewezen. Henkie T is een rapper pur sang en ook iemand die in de traditionele media minder wordt gezien. Josylvio is wellicht de middenweg tussen hen, omdat hij zowel die straatrapper is als de artiest die zingt en echte hits maakt. En alle drie zijn ze heel goed en razend populair.


•            In Amerika gaat de discussie al jaren om de afwezigheid van afro-Amerikaanse in de nominaties. Heerst dat binnen de Nederlandse hiphop ook bij de Edisons?

Het kan zomaar zijn dat mede door deze reden sommige artiesten minder waarde hechten aan awards als de Edisons. Het feit is dat in de jury veelal witte mensen zitten en ook nog eens op redelijke leeftijd. In de jury van 2020 zat bijvoorbeeld Fernando van FunX, maar dan zou hij bijna in zijn eentje de hiphopcategorie moeten bepalen. Ik denk dat dit punt te verbeteren valt door aan de achterkant, in de jury dus, een betere afspiegeling te hebben en meer mensen van kleur uit de nodigen in de jury. Dan is de uitkomst van de nominaties ook meer representatief.


•            Vind jij deze muziekprijs representatief? Dan bedoel ik dat het muzikaal representatief is (wint het beste album) en ook op gebied van huidskleur. Om het oneerbiedig te zeggen: zijn de Edisons ‘te wit’?

Ik vind het lastig om te zeggen of de Edisons te wit zijn. Er is wel gewoon sprake van een ontzettende kloof tussen de traditionele media en dat wat er op YouTube, Spotify en Instagram gebeurt. Hierdoor kunnen twee werelden elkaar gewoon volledig kruisen. Ik denk dat het goed is om dit gat te dichten, dan wordt het ongetwijfeld ook minder wit. Daarnaast vind ik awards sowieso ingewikkeld, in die zin dat ik altijd twijfel of het representatief is. Het is altijd gebaseerd op een mening van een groep mensen die ook weer geselecteerd zijn.


•            Denk jij dat het eerlijk verloopt, deze awards?

Ik geloof dat de awards met de juiste intenties worden georganiseerd. Bij FunX was er de laatste jaren commotie ontstaan over de eerlijkheid ervan. Maar daar zijn volgens mij geen harde bewijzen voor geleverd. Er zijn wel artiesten zoals Yade Lauren geweest die zich hierover hebben uitgelaten. Ik denk dat een prijs met een jury eerlijker verloopt. Maar dan is het weer de vraag wie je vanaf het begin in de jury zet. Dat bepaalt natuurlijk alles.



Robert Haagsma jurylid t/m Edisons 2020

•            Hoe ben jij in de jury terechtgekomen? Werd je daarvoor gevraagd? Door wie?

De Edison is een prijs die ooit in het leven is geroepen door de muziekbranche. Het is dan ook een werkgroep die bestaat uit medewerkers van platenmaatschappijen die leden van de vakjury voordraagt. Het zijn doorgaans mensen uit verschillende disciplines, zoals journalisten, redacteuren, programmeurs, radiomakers en – zoals in mijn lichting – het hoofd van Spotify Benelux en de directeur van een poppodium. Op deze manier ben ik ook bij de jury terecht gekomen.


•            Jij was jurylid bij de Edisons. Hoe ging dat stemproces? Stemden jullie allemaal over een genre, of had er iemand een veto-stem?

We kregen allemaal een longlist die was ingestuurd door platenmaatschappijen, al konden we daar als juryleden ook zelf namen aan toevoegen. We gaven daar (thuis) al onze eerste punten aan. Die vormde de basis voor een shortlist, waar tijdens vergaderingen opnieuw via het geven van punten een winnaar uit naar voren kwam. Iedereen stemde over alle genres en elke stem woog even zwaar. Niemand had een vetorecht.


•            Wat was jouw rol als onafhankelijke muziekjournalist?

In principe was mijn rol niet anders dan die van de andere juryleden, al heb je wel je eigen achtergrond en voorkeuren. Tijdens de vergaderingen roerde ik mij nadrukkelijker als het bijvoorbeeld om ‘alternative’ of ‘rock’ ging dan bij genres waar ik iets minder affiniteit mee had. Bij de meeste anderen werkte dat ook zo. Ik was de enige echt schrijvende journalist, dus kwam het uitwerken van de juryrapporten grotendeels op mijn schouders terecht, haha!


•            Bij de Grammy’s gaan er al jaren stemmen op dat Afro-Amerikaanse artiesten buitengesloten worden. Hoe probeerden jullie dat bij de Edisons te tackelen?

Ik geloof niet dat dit gevoel ook zo sterk bij de Edisons leeft. Zeker de laatste jaren is de groep winnaars heel divers voor wat betreft achtergrond en geslacht. Natuurlijk hielden we er tijdens de beraadslagingen wel rekening mee dat artiesten en groepen die naar voren geschoven worden representatief zijn voor wat er in de muziekwereld en in de maatschappij leefde. Naar mijn smaak is dat zeker de laatste jaren ook goed gelukt, zie alleen maar hoeveel NL-talige hip hop acts in de prijzen vielen. Los van deze hele discussie vind ik dat kwaliteit altijd moet prevaleren. Edison is namelijk een prijs waarmee primair de kwaliteit van de muziek onderscheiden wordt.


•            De jury bestaat uit een groep mensen die van vrijwel elk genre veel weet. Waarom is die jury op die manier opgebouwd?

Omdat je over een reed scala aan stijlen moet oordelen is het simpelweg handiger om generalisten in de jury te hebben.


•            De lijntjes tussen de verschillende genres worden steeds vager. Hoe voorkwamen jullie dat een artiest/album in een verkeerd genre werd ingedeeld? Is dat überhaupt tegen te gaan?

Het is een punt dat regelmatig voor discussie zorgt, want je hebt gelijk dat de grenzen tussen genres vervagen. In de loop van de jaren is dat deels opgevangen door de categorieën aan te passen, maar het blijft moeilijk. Een terugkerend issue was bijvoorbeeld: wat is ‘Nederlandstalig’ en wat is ‘Volksmuziek’? Het eerste is – kort door de bocht – het betere Nederlandstalige luisterlied, het tweede slaat meer op het levenslied in de stijl van Frans Bauer. Er zit daar echter ook een groot, grijs gebied tussen. Zoals gezegd, zorgde dat soms voor discussie, maar over het algemeen kwamen we er wel uit. De popmuziek in Nederland blijft natuurlijk veranderen, dus ik verwacht dat ook in de komende jaren de Edison daar in mee zal gaan. 

More episodes

View all episodes

  • Woordenwisseling - Even Bijkletsen

    31:35||Season 2, Ep. 0
    Eind 2020 zeiden we: begin 2021 zijn we weer terug. Dat is ieeeets later geworden dan gepland. In deze aflevering praten we je even bij over de afgelopen maanden. Wat is er voor en achter de schermen allemaal gebeurd?
  • 17. Woordenwisseling - Zeeuwse rappers

    35:26||Season 1, Ep. 17
    Door heel Nederlanders zijn rappers te vinden. De meesten komen uit de Randstad. Maar wat heeft Zeeland te bieden op rapgebied? Mischa en Marley praten over de Zeeuwse rapscene
  • 16. Woordenwisseling - Drugs in de rapgame?

    35:05||Season 1, Ep. 16
    Drugs worden flink gepromoot in de rapgame. Maar wat zijn de gevolgen hiervan? Mischa en Marley praten hierover.
  • 15. Woordenwisseling - Fysieke muziek vs. streaming

    35:15||Season 1, Ep. 15
    We streamen er met zijn allen op los. Dat heeft veel impact gehad op de wereld van de fysieke muziek. Marley en Mischa praten je bij over de laatste ontwikkelingen en hun passie voor hardcopy's.
  • 14. Woordenwisseling - Geloofwaardigheid wanneer je niet hood bent

    38:22||Season 1, Ep. 14
    Rap gaat veel over problemen in de hood. Maar hoe geloofwaardig ben je als je deze verhalen gewoon uit je duim zuigt? Maakt dat überhaupt uit? Deze week hebben we een special guest in de show, waarmee Mischa zich buigt over dit vraagstuk.
  • 13. Woordenwisseling - Broke Rappers

    36:42||Season 1, Ep. 13
    Rappers kopen altijd de meest bizarre dingen van hun geld. Mischa en Marley vergelijken het uitgavepatroon van Amerikaanse rappers met Nederlandse rappers. DISCLAIMER: De audio van deze opname is vanwege technische problemen minder goed. We doen ons best om dit probleem in de toekomst te verhelpen.
  • 12. Woordenwisseling - #ikdoenietmeermee

    36:09||Season 1, Ep. 12
    De #ikdoenietmeermee campagne maakte veel los. Meerdere BN'ers spraken zich uit over de actie. Marley en Mischa bespraken het voorval uitvoerig tijdens deze uitzending.
  • 11. Woordenwisseling - Vrouwen in hiphop

    34:30||Season 1, Ep. 11
    Er staan nog altijd weinig vrouwen aan de top in de Nederlanse rapgame. Er staan weldegelijk grote vrouwelijke MC's op, maar toch lijkt er weinig acceptatie te zijn voor vrouwen in deze wereld. Hoe komt dat? Drees en Mischa buigen zich over deze vraag.