Skáld og skrælingjar

Hvað gerðist í bókmenntum þegar borgir urðu til? Af hverju geta bókmenntir frá Aþenu hinni fornu virkað eins og samtímabókmenntir á lesendur löngu síðar? Og hvaða hlutverki gegndi Kaupmannahöfn í dönskum og íslenskum bókmenntum?Rætt við Maó Alheimsdóttur og Sölva Björn Sigurðsson.

Á 20. öldinni komu kynferðispólitískir flóttamenn frá Íslandi til Kaupmannahafnar, í borginni var hægt að haga lífi sínu eins og hver og einn kaus. En þangað kom líka fólk sem lét sig dreyma um öðruvísi og frjálsara samfélag.Rætt við Þorvald Kristinsson og Magneu Matthíasdóttur.

Í byrjun 20. aldar létu margir íslenskir sveitapiltar sig dreyma um að verða skáld og skrifa fyrir heiminn. Og nokkrir þeirra fluttu til Danmerkur og urðu höfundar á dönsku. Sumur öfluðu sér frægðar, aðrir féllu í gleymsku.Rætt við Jón Yngva Jóhannsson og Svein Einarsson.

19. öldin er öld ljóðlistar í íslenskum bókmenntum. Og mörg bestu ljóðin, þar með talin sum þekktustu ættjarðarljóðin, voru ort í Kaupmannahöfn. Það þurfti fjarlægð borgarinnar til að geta lofsungið landið.Rætt við Guðmund Andra Thorsson og Guðjón Friðriksson.

Á 18. öld er fimmtungur þjóðarinnar á flakki og margur þarf að stela sér til matar. Á sama tíma breyttist refsikerfið í þá átt að í stað lífláts voru sakamenn látnir þræla ævilangt í fangelsum og einhver hörmulegasti kafli í samskiptum Dana og Íslendinga hefst.Rætt við Þórarinn Eldjárn, Hauk Má Helgason og Sigríði Hjördísi Jörundsdóttur.

Fyrstu Íslendingarnir sem skrifa ferðasögur eiga allir leið um Kaupmannahöfn. Hvernig varð þeim við að koma frá þessari afskekktu eyju í aldagamla borg? Hvernig mótaði hún sjálfsmynd þeirra?Rætt við Steinunni Ingu Óttarsdóttur og Gunnþórunni Guðmundsdóttur.