رو به روشنی

۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با هر گونه خشونت علیه زنان بهانه‌ای شد برای من که اگر نگم تنبلی اما به یقین گرفتاری زندگی باعث شده مدتیه نامنظم در روبه روشنی بنشینم پای صحبت‌های شما. تصمیم گرفتم امروز  دل بدم به رنج. چه ایرادی داره؟ مگر نه اینه قبلترها گفتیم زندگی قرار نیست همیشه خوشی و شادمانی باشه؟ 

«کی بچه‌دار می‌شی؟»، «چرا بچه‌دار نمی‌شی؟»، « ممکنه بعدها پیشمون بشی‌ها؟ خودت نمی‌خوای همسرت چی؟»  این سوالاتی است که همه کسانی که انتخاب می‌کنند در زندگی بچه‌دار نشوند حتما می‌شنوند. ۲۶ سپتامبر روز جهانی پیشگیری از بارداری است. انتخاب بچه‌ دار نشدن قاعدتا باید مثل بچه‌دار شدن انتخابی شخصی باشد اما عموما کسانی که قصد ندارند در زندگی فرزندی به دنیا بیاورند همیشه با چالش‌های شخصی و اجتماعی زیادی مواجه می‌شوند. در این قسمت از رو به روشنی «شادیار عمرانی» نویسنده و پژوهشگر و یکی از همکاران ما در ایران‌وایر درباره این انتخاب در زندگی شخصی خود با ما نکاتی را به اشتراک گذاشت که شاید برای همه ما آموزنده باشد.

این چیزی است که اغلب مربی‌های یوگا روی آن تاکید دارند. تنفس و تمرکز بر آن، راهی ساده و بی‌هزینه و البته پرفایده برای غلبه بر خیلی چیزهاست که امان ما را در زندگی‌های شلوغ امروزی می‌برد. از حمله‌های عصبی یا پنیک اتک بگیرید تا تقویت تمرکزی که هر روز کمتر می‌شود. اگر شما هم مثل من از آن دسته آدم‌ها هستید که دلتان می‌خواهد همه چیز را در زمانی کوتاه و به بهترین شکل انجام بدهید. اگر وقت عبور از خط عابر پیاده می‌دوید حتی اگر هیچ ماشینی به خاطر شما توقف نکرده، اگر وقتی یک ثانیه بیکار نشسته‌اید مدام ذهنتان به شما تلقین می‌کند در حال اتلاف وقت هستید این اپیزود برای شماست.گفتگوی من مریم دهکردی راوی و نویسنده رو به روشنی با یاسمن عوض‌پور مربی یوگا و مدیتیشن را در اپلیکیشن‌های پادگیر و یوتیوب ایران‌وایر دنبال کنید.

ین‌هفته در روبه روشنی میزبان «معین نجفی» بودیم. مردی که در مقاطعی از زندگی تلنگرهایی خورده و چون دغدغه‌های فردی هم داشته دانسته چیزی در مناسبات اجتماعی وقتی زنان و مردان در موقعیت‌های مشابه قرار می‌گیرند سر جایش نیست و از همانجا تصمیم گرفته برای جهانی برابر تلاش کند. او تولیدکننده محتوای محبوبی در اینستاگرام است و با ویدیوهای کوتاه نابرابری جنسیتی و تبعیض علیه زنان را در جوامع مردسالار به تصویر می‌کشد.این گفتگو را به صورت تصویری می‌توانید در کانال یوتیوب ایران‌وایر تماشا کنید:youtube.com/iranwire

در  اپیزود چهل و ششم این پادکست میزبان علی تجدد هستم.هنرمندی که همراه با همسرش مراقب تمام وقت دخترشون شهرزاد هستند که به اختلال سی پی دچار شده و حالا بیست ساله است.صفحه اینستاگرام موسیو: https://www.instagram.com/mr.tajino

جنگ ۱۲ روزه و حتی روزهای بعد از توقف تنش نظامی بخشی از سخت ترین روزهای دوران بزرگسالی ما رو تشکیل میدن. اینو فقط از رو تجربه شخصی خودم نمیگم. خوندن صدها نوشته شخصی از جنگ و شنیدن روایت‌های آدمهای داخل و خارج ایران نشون میده اون ۱۲ روز برای خیلی از ما قد ۱۲ سال گذشته اما از همه‌اش سخت تر روزهایی بود که اینترنت قطع شد.

در همه این سال‌ها و با همه فراز و فرودهایی که ایران و مردمانش تجربه کردند هیچوقت این اندازه شکاف و اختلاف نظر در مور موضوعی که زندگی همه رو تحت تاثیر قرار میداد ندیده بودم.اختلاف عقیده در مورد این جنگ خیلی عمیق بود حتی بین آدمهایی که به هم نزدیک بودند. عده‌ای معتقد بودند که جنگ خانمانسوزه و نباید رخ بده عده‌ای ضرر و خسران بودن جمهوری اسلامی رو مخرب تر از جنگ می دونستند هر دو طرف هم ادله و استدلال داشتند.

در اپیزود چهل‌و دوم از رو به روشنی درباره اهمال‌کاری و غلبه بر آن حرف می‌زنیم. اهمال کاری یا به تعویق انداختن کارها  در ساده‌ترین تعریف خود به این معناست که کارهایمان را  فارغ از سخت و آسانی آن به تاخیر می‌اندازیم.