Dag voor Dag

Share

2 - Coot van Doesburgh | 'Je moet het gezellig met ze houden.'

Season 1, Ep. 2

In deze aflevering ga ik op bezoek bij Coot van Doesburgh (1943). Coot was een dierbare vriendin van mijn moeder, en ik ken haar dan ook al mijn hele leven. Ik bewonder Coot om vele redenen maar één daarvan is dat ze op een zowaar gezellige manier met de dood weet om te gaan. Coot vindt dat je je overleden dierbaren er vooral zoveel mogelijk bij moet houden. Je mist ze dan nog steeds, maar ze blijven wel meer onderdeel van jouw en het leven. Zo heeft ze lang een 'dodenmuurtje' in huis gehad: een stukje waarop foto's van overleden geliefden hingen, en in haar huis in Frankrijk staat 'de kast van Liesbeth', en dat is mijn moeder. We spreken elkaar op een dinsdagavond bij haar thuis, met haar twee lieve honden onder tafel, en een fles wijn tussen ons in.


----

Deze podcast is mede tot stand gekomen dankzij een subsidie van de Stichting Stimuleringsfonds Rouw. Het omslag is gemaakt door Jasmijn Solange Evans. De openingsmuziek is The Wisp Sings van Winter Aid. Aan het eind van deze aflevering hoor je Afscheid, voor Liesbeth, van Paul de Leeuw (en geschreven door Coot).

----

More Episodes

donderdag 23 april 2020

7 - Frans Rasker | 'Ik hield haar in mijn armen en heb eindeloos "ik hou van je" gezegd.'

Season 1, Ep. 7
In deze laatste aflevering ga ik op bezoek bij mijn vader Frans (1945). In 1997 werd zijn vrouw, mijn moeder, ziek, en anderhalf jaar later overleed ze. Mijn vader en ik zijn ontzettend close, en samen met mijn zusje Barbara vormen we een onverslaanbaar sterk trio. Ondanks dat mijn moeder overleed wist mijn vader het leven voor ons leuk te houden, alhoewel die jaren na haar dood natuurlijk heus niet altijd even makkelijk waren. Mama is altijd veel besproken, ze blijft leven door de enorme hoeveelheid foto's en verhalen die er over haar zijn, en de verschillende monumenten die mijn vader voor haar heeft gemaakt. Daar hebben we het over, maar ook over hoe het voor hém was om de liefde van zijn leven te verliezen. Hoe het was om daarna opeens achter te blijven met twee jonge dochters van 5 en 10 jaar oud, of hij wel genoeg ruimte heeft gegeven aan zijn eigen rouwproces, en hoe vandaag de dag zijn geliefde nog altijd dagelijks bij zijn leven betrekt.---- Deze podcast is mede tot stand gekomen dankzij een subsidie van de Stichting Stimuleringsfonds Rouw. Het omslag is gemaakt door Jasmijn Solange Evans. De openingsmuziek is The Wisp Sings van Winter Aid. De muziek in het midden en aan het eind draaiden we tijdens de begrafenis van mijn moeder, en is van de film An Bloem, gecomponeerd door Rob Zimmerman, uitgevoerd door Het Schönberg Ensemble, dirigent Reinbert de Leeuw. Extra dank voor Hendrik-Jan Derksen voor het digitaliseren van de LP. ----