روزها در راه

قسمت ۵۷ | لاکپشتِ پیرنیما دیشب مرد. دو بعد از نیمه‌شب. ساعت دو و ده دقیقه بود که درِ خانه را سخت کوبیدند. خیال کردم میرآب آمده است آب بدهد، ولی صدای دختر کلفَتِ‌شان که از پشت در بلند شد، داد می‌زد که قضیه از چه قرار است. وقتی رسیدم، زنش چشم‌هایش را هم بسته بود. عر می‌زد. به زحمت او را به اطاق دیگر برده‌ام و دراز رو به قبله‌اش کرده‌ام و قرآنی پیدا کردم و یک ساعتی تنها بودم و زنش را فرستادم خانه‌ی خودمان تا خواهر کوچک نیما و شوهرش آشتیانی پیداشان شد. بعد هم ابوالحسن صدیقی آمد و تا پنج صبح نشستیم و آرامشان کردیم و من چک‌و‌چانه‌ی پیرمرد را بستم...»--------------برای حمایت از ما «در اولین رویداد پادکست فارسی » با ورود به لینک زیر به ما رای بدید.پادپخش«روزها در راه » در ردیف ۱۳۷ برای رای دادن قرار دارد.لطفا با فیلترشکن خاموش وارد سایت شوید.http://podcastfestival.ir/poll------------:نماد کاربری تلگرام@HamisheDarMiyanلينك حمايت مالى پادكست روزها در راه اینستاگرام روزها در راه تلگرام روزها در راهتوئيتر روزها در راه

قسمت ۵۵ | تنبلی با پشتکار چهره دنیا دارد به کلی عوض می‌شود و از زیر آوار فروریخته سر می‌کشد و بیرون می‌آید باز همان دنیای همیشگی با روش‌های تازه، اما نه به آن سختی و خشونت امکان ناپذیر؟  چه چیزها که ندیدیم و هنوز اول عشق است و اندر خم یک کوچه‌ای 00:08:50  معمای مرگ و رویا 00:24:40  درد بی‌درمان ما 00:49:08  خانه دوست کجاست 00:58:30  کدخدایان دلاور 01:06:20  سیبِ رسیده   :نماد کاربری تلگرام @HamisheDarMiyan لينك حمايت مالى  پادكست روزها در راه  اینستاگرام روزها در راه  تلگرام روزها در راه توئيتر روزها در راه

قسمت ۵۴ | آمدند و رنج بردند و رفتند   چیزی که عوض نمی‌شود «هم حسی » است. برخو‌رد و پیوند دو حال یکسان، یگانگی یا همانندی در حسیات! همین در میزانی گسترده‌تر، همگانی‌تر، در آمیختگی با تاریخ، روحیات، سرزمین و یادگار، همان ناپیدای حاضر که ماوای جان است. مفهوم میهن؟ این که در یک‌جای معین آرزوی دیدار یک‌دیگر را داشته باشیم به آن «جا» ویژگی یگانه‌ای می‌دهد، آن را به صورت ماوای حس و روح ما در می‌آورد، به آن خاطره و یادگار می‌بخشد، آن «جا» را دارای زمان می‌کند و چنین مکانی برای یک قوم، دیگر مکانی جغرافیایی نیست، میهن است...     00:19:15  ناپیدای حاضر 00:28:15  بخت و کار 00:30:45  سیاست «شایلاکی» 00:49:30  در جست‌وجوی زمان از دست رفته 01:00:15  جوان‌های بی‌مرگ 01:14:50  موریانه سیری ناپذیر   :نماد کاربری تلگرام @HamisheDarMiyan لينك حمايت مالى  پادكست روزها در راه  اینستاگرام روزها در راه  تلگرام روزها در راه توئيتر روزها در راه

قسمت ۵۳ | دیدار با شاه   در این شرایط کارکردن، جان کندن است. فکرِ پریشانِ در هم ریخته مثل آب در دستهایم بند نمی‌شود. گاه دلم می‌خواهد بخوابم و بیدار نشوم، ولی آرامشی که آدم به آن آگاه نباشد، چه لطفی دارد؟      09:09  نعمتِ ناخواسته 32:20  نعره‌ی پیروزی 39:40  بازگشت تاج و تخت 43:00  آرامش متزلزل 43:40  بزرگداشت هزاره‌ی شاهنامه     _______ شرکت در نظرسنجی بهترین پادکست فارسی   نماد کاربری تلگرام @HamisheDarMiyan لينك حمايت مالى  پادكست روزها در راه  اینستاگرام روزها در راه  تلگرام روزها در راه توئيتر روزها در راه

قسمت ۵۲ | خواب و خاموشی پرشور بودم و بی‌آرام. مرد خطر، در کار خطیر دگرگون کردن دنیا. اما حالا! از آن ایمان نه فقط بریدم بلکه بیزار شدم، دنیایی که آرزو می‌کردم، این شد، مثل چاه خشکیده‌ای در خود تپیده‌ام…   04:20  دنیایی که آرزو می‌کردیم 09:00  چند روز مانده به فاجعه 11:25  خواب و خاموشی     :نماد کاربری تلگرام @HamisheDarMiyan لينك حمايت مالى  پادكست روزها در راه  اینستاگرام روزها در راه  تلگرام روزها در راه توئيتر روزها در راه  

قسمت ۵۱ | کوزه‌ی شکسته و دستِ خالی نمره پنجاه و یکم پادپخش روزها در راه و شروع فصل چهارم را با یاد ایران و آرزوی روزهای بهتر برای مردم و میهنمان آغاز می کنیم. در این نمره بعد از ده سال آقای نویسنده به کشوری بر می گردد که روزها سخت و خونین ترورهای سال شصت و روزهای مهیب جنگ هشت ساله و تحریم همه جانبه رو از سر گذرانده... گر تو ببینی نشناسیش باز 04:40      شهر درهم ریخته 08:25 اسلام به ذات خود ندارد عیبی! 29:00  نظمِ ظالمانه 36:10  46:30 پایانِ راه     :نماد کاربری تلگرام @HamisheDarMiyan لينك حمايت مالى  پادكست روزها در راه  اینستاگرام روزها در راه  تلگرام روزها در راه توئيتر روزها در راه

چاووش فصل چهارم         :نماد کاربری تلگرام @HamisheDarMiyan لينك حمايت مالى  پادكست روزها در راه  اینستاگرام روزها در راه  تلگرام روزها در راه توئيتر روزها در راه

قسمت ۵۰ | دردِ دانستن نمره پنجاهم روزها در راه واپسین شماره از فصل سوم پادپخش ماست و به روزانه‌های مرداد و شهریور 1369 می پردازد. در فصل چهارم - که از چند روز دیگر آغازش می‌کنیم - آقای نویسنده پس از سال‌ها دوری از ایران به میهن بازمی‌گردد و از دیده‌ها و احوال کشور می‌نویسد 07:20  آن‌چه اندروهم ناید، آن! 13:35  حکایتی‌ست که از روزگار هجران کرد! 16:15  سوگ سیاووش 24:18  جشنواره ادینبورگ 36:05  بیمارِ فرهنگ       :نماد کاربری تلگرام @HamisheDarMiyan لينك حمايت مالى  پادكست روزها در راه  اینستاگرام روزها در راه  تلگرام روزها در راه توئيتر روزها در راه