نابهنگام

چرا شاخص‌ها همه‌چیز را نمی‌گویند؟گفت‌وگوی نابهنگام محمد نجفی و بابک قناعت درباره اقتصاد، انسان، و چیزهایی که در نمودارها جا نمی‌گیرند این اپیزود از نابهنگام از یه سوال ساده شروع شد؛ اینکه واقعاً شاخص‌هایی مثل GDP چی دارن که این‌قدر مهم شدند؟ و مهم‌تر از اون، چی رو نمی‌تونند نشون بدند؟من و بابک قناعت، در یه گفت‌وگوی نابهنگام، رفتیم سراغ چیزهایی که اغلب پشت عددها و نمودارها قایم می‌شند: عدالت، کیفیت زندگی، کرامت انسانی، و حتی نقش حیوانات و اقلیم در آینده‌ی اقتصاد.بابک از نگاه یه روانشناس، با دغدغه‌های انسانی وارد بحث شد و خیلی صریح گفت که چرا نمی‌شه فقط با نگاه مهندسی به دنیا نگاه کرد. من هم از تجربه‌ها و دغدغه‌های خودم گفتم؛ مخصوصاً وقتی دیدم چقدر آدم‌های اهل دانشگاه و اکوسیستم استارتاپی با یه شعار به هیجان اومدند، ولی گویا کمتر به پیچیدگی‌های موضوع فکر کردند.خلاصه این که در این گفت‌وگو از شاخص‌های دیگه‌ای هم حرف زدیم که می‌تونند بیشتر به بررسی ابعاد مسأله کمک کنند و از مثال‌هایی مثل کشورهایی مثل آمریکا، فرانسه، بوتان، تا داستان معروف پادشاه لختِ هانس کریستین اندسون گفتیم.یه جاهایی بحث داغ شد، یه جاهایی نقد کردیم، یه جاهایی شک کردیم. ولی اصل قصه این بود که گفت‌وگو کنیم، بدون اینکه دنبال قطعیت باشیم. چون شاید چیزی که بیشتر از همه بهش نیاز داریم، «پرسیدن» و نه «پاسخ دادن» می‌تونه باشه.این گفت‌وگو یه دعوتـه به دیدن پیچیدگی دنیا؛ به اینکه اقتصاد فقط عدد نیست، انسان فقط مصرف‌کننده نیست، و شاخص‌ها فقط یه بُعد از واقعیت رو نشون می‌دند.